Conflicthantering
Conflicten doen zich altijd voor tussen mensen. Conflicten ontstaan, omdat één of meer individuen niet krijgen wat ze nodig hebben en dat één of meer anderen verwijten. Het gedrag van een ander individu wordt zó waargenomen en verwerkt, dat er gedrag resulteert dat voor die ander weer aanleiding is voor een reactie en zo voort. Soms komen deze reacties heel rationeel tot stand. Maar vaker is sprake van een verstoring van het gedragsmodel via de schaduwkant ervan. Gedrag bestaat dan uit minder-bewuste en conflictstimulerende reacties door een:
-
Vervormde prikkel, waardoor de prikkel niet identiek is aan de prikkel van de ander en de daarop gebaseerde waarneming onjuist is
-
Interpretatie, waardoor iets wordt toegevoegd aan de waarneming, dat wellicht niet door de ander wordt gedeeld
-
Oordeel, waardoor de emotie niet wijst naar een onvervulde basisbehoefte, maar naar de waargenomen ander of, erger, naar de geïnterpreteerde waarneming van de ander
-
Strategie, waardoor niet de werkelijke basisbehoefte als drijfveer beleefd wordt, maar een "vervangende" en niet-universele strategie die door de ander niet begrepen wordt
Kortom, er zijn veel mogelijkheden voor onbegrip of onjuiste veronderstellingen. Daardoor ontstaat gedrag, gedwongen, impulsief of instinctief, dat niet effectief is voor beide conflictpartners. Om dit op te lossen is het nuttig om te zoeken naar de zuivere waarneming, (a.h.v. de juiste zintuiglijke prikkel), de zuivere emotie en vooral de zuivere basisbehoeften. Die laatste zijn universeel en met iedereen bespreekbaar. Vanuit deze diepte van het menselijk innerlijk kan dan gezocht worden naar de-escalerend gedrag. Dan kunnen vier stappen worden doorlopen die te zien zijn als fasen bij de oplossing van een conflict.
Maar de beste manier om conflicten te hanteren is het voorkomen ervan. En juist daarvoor is openhartigheid over universele behoefteneen effectieve benadering.
